دانلود آهنگ جدید

 پس بمان تا که نمانم به تماشای کسی به تماشای کسی شوریده آزرده دل بی سر و پا من
در شهر شما عاشق انگشت نما من
دیوانه تر از مردم این شهر اگر هست
جانا به خدا من به خدا من به خدا من
به خدا من به خدا من به خدا من

افتاده ام از چشم تو ویران ویرانم دستی نمی آید چرا دیگر به تسکینم
ماندم تو احساس مرا جدی نمیگری یا من شبیه کوه برفی سرد و سنگینم
ببین مرا که بعد تو چگونه زیر بار غصه خم شدم بدون تو نگاه کن خرابتر ز بم شدم
نشسته ام به این امید میان بغض و گریه ها ببینمت نگار من بگو چرا نشد تورا بچینمت بچینمت

وقتی نباشی زندگی تلخ است خیلی تلخ حتی اگر لب وا کند دنیا به تحسینم
فرهادم اما چند سالی دیر فهمیدم افتاده دست دشمنانم قصر شیرینم
ببین مرا که بعد تو چگونه زیر بار غصه خم شدم بدون تو نگاه کن خرابتر ز غم شدم
نشسته ام به این امید میان بغض و گریه ها ببینمت نگار من بگو چرا نشد تورا بچینمت بچینمت

ساعتا ثانیه وار رها تو قافیه ها امید به باقی راه واسه گوش تو ساقی ناب
پیرامون حاشیه پر
پیام تو قافیه گم آماده راهی عمق
یه استعداد ذاتی بمب
ولی چی بگم بشه ملکه ذهنی که پر خش و ترکه
بگم همه چی خوبه کلکه مرهم زخم تو نمکه
رنگ می ره به تیرگی

سکوت عمیق اپیدمی بذار نمک رو بریزم
و الا بعد این شبا سپیده نیست نه
چشم رو بستم تو اوج فکر
چشم من بازه پشت پلک
می شینم کنج ذهن به انتظار یه معجزه
کلّه به رقم گرم یک صفر عقب گرد
همینو نمه میرم تا اون جایی که
دست خواب یهو یقم کرد
ولی دیگه نمی‌ذارم که بازم بگذره

تکرار شو تکرار شو ای جان جان جان من حرفی بزن شعری بخوان ای ابر بی باران من
تکرار شو تکرار شو ای جان جان جان من حرفی بزن شعری بخوان ای ابر بی باران من
هم سوی خویشم میکشی هم از خودت میرانیم چون باد در بند توام گیسوی سرگردان من
ابری و ماه کاملی عشقی و پنهان در دلی همچون چراغی روشنی در غربت زندان من
در غربت زندان من

آیینه ی آهم تویی هر کس که میخواهم تویی با یاد تو سر میشود شب های بی پایان من
جادوی چشمت میکشد هرسو که میخواهد مرا من موجم و آن توام دریای چشمت آن من
تکرار شو تکرار شو ای جان جان جان من حرفی بزن شعری بخوان ای ابر بی باران من
دلتنگ آواز توام دلبسته ی ناز توام محتاج اعجاز توام ای درد و ای درمان من

من و جون پناهت خودت کن برو بزار پای این آرزوم واستم به هر کی بهم گفت ازت رد شده

قسم می خورم من خودم خواستم

من و جون پناهت خودت کن برو

من از زخم هایی که خوردم پرم

تو باید از این پله بالا بری

تو بالا نری من زمین می خورم

درست لحظه ای که تو باید بری

اسیر یه احساس مبهم شدی

ببین بعد یک عمر پرپر زدن

چه جای بدی عاشق هم شدیم

برای تو مردن شده آرزوم

یه حقی که من دارم.از زندگیم

نگاه کن تو این برزخ لعنتی

چه مرگی طلب کارم از زندگی

به هر جا رسیدم به عشق تو بود

کنار تو هر چی بگی داشتم

ببین پای تاوان عشقم به تو

عجب حسرتی تو دلم کاشتم

اگه فکر احساسمونی برو

اگه عاشق هردومونی برو

تو این نقطه از زندگی مرگم

نمی تونه از من بگیره تو رو

رفتی از دنیای خاموشم صدایت را گرفتم غصه های کهنه برگشتن و جایت را گرفتند
در کجای جاده شب راه تو از من جدا شد در کجای قصه از من دست هایت را گرفتند
گرچه شاید روز دیدار تو در تقویم من نیست با نگاهت تا شب جان دادنم همراه من باش
من که برگی در شب پایان پاییزم غریبم لااقل تا لحظه افتادنم همراه من باش

بی تو میدانم بی تو میدانم که من میمانم و این جاده های بی رسیدن
بی تو میدانم بی تو میدانم بی تو من میمانم و یک کهکشان تنهایی من
بی تو میدانم بی تو میدانم که من میمانم و این جاده های بی رسیدن
بی تو میدانم بی تو میدانم بی تو من میمانم و یک کهکشان تنهایی من

مثل یک آهوی زخمی در شبی برفی اسیرم از کجای شام تاریکم سراغت را بگیرم
دست هایت را نگیر از من که در پایان راهم یک نفس همراهیم کن منکه میخواهم بمیرم

بی تو میدانم بی تو میدانم که من میمانم و این جاده های بی رسیدن
بی تو میدانم بی تو میدانم بی تو من میمانم و یک کهکشان تنهایی من
بی تو میدانم بی تو میدانم که من میمانم و این جاده های بی رسیدن
بی تو میدانم بی تو میدانم بی تو من میمانم و یک کهکشان تنهایی من

من پریشان شده ی موی پریشان توام کفر اگر نیست بگویم که مسلمان توام
من گرفتار تو و موی سیاه تو شدم من سرکش به خدا رام و به راه تو شدم
وای من هر نفست معجزه ای تازه کنم عشق آمد که مرا با تو هم اندازه کند
من که آتش شده ام به که تو دریا داری بی سبب نیست که در ساحل من جا داری
ماه کامل شده ای چشم حسودانت کور آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری
آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری

لحن زیبای تو و چشم سیاهت ای وای دلربایی و دل آرا و نگارت ای وای
لحن زیبای تو و چشم سیاهت ای وای دلربایی و دل آرا و نگارت ای وای
من که آتش شده ام به که تو دریا داری بی سبب نیست که در ساحل من جا داری
ماه کامل شده ای چشم حسودانت کور آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری
آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری

شب عید است سر سفره‌ی خالی خوابیم مادرم زل زده به خالی یک پیمانه
همه خوابیم چرا که پدرم از شرمش
تا نخوابیم محال است بیاید خانه
عید هر سال برای من و اهل خانه
روز خوب پدری هست که دائم سفر است
حال ما را کمی امسال همه می‌فهمند

عید امسال برای همه روز پدر است
عید می آید اگر بر سر این سفره شبی
دست خالی پدر مظهر اعجاز شود
قلب این خانه گرفته‌ست هوا میخواهد
عید می آید اگر پنجره‌ای باز شود

عید با سبزه و سیب آمده از راه ولی
بار بر شانه‌ی ما قد دماوند شده
جای سکه وسط سفره‌ی عیدم خالیست
ارزش سکه در این شهر مگر چند شده
یک نفر بود که از سفره‌ی شامش با عشق
کوچه کوچه به یتیمان همه شب نان میداد
کاش امروز هم او بود که جای سکه
آهن تفته به امثال عقیلان میداد

عید روزیست که هر سفره پر از نان باشد
عید روزیست که ما حق کسی را نخوریم
نان در این شهر پر از خرمن گندم حتماً
آنقدر هست که ما نان کسی را نبریم

بیا ای مونس دلهای خسته غم نادیدنت دستامو بسته
تو آواز جوونه ساز منی تو پر واکن که من بالم شکسته
چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی من آه بی کسونم تو ماه آسمونی
چرا دل ناگرونی چرا آسیمه جونی من آه بی کسونم تو ماه آسمونی

تو بار و برگی و من خاک و ریشه زمونه سنگه و من بار شیشه
فراموشم مکن هرجا که باشی من اینجا بند خاکم تا همیشه
پرستوی امیدم امید ناپدیدم بهار و باغ من کو گل سرخ و سفیدم
پرستوی امیدم امید ناپدیدم بهار و باغ من کو گل سرخ و سفیدم
دلوم بی وصل تو شادی ندیده بیا جانا که جان بر لب رسیده
به جز اسم تو چیزی خاطرم نیست سلامم کن سلام تو امیده
سلام ای نور دیده مه از ره رسیده سلام ای پاره ی تن گل از شاخه چیده
سلام ای نور دیده مه از ره رسیده سلام ای پاره ی تن گل از شاخه چیده

توی تاریکی شب آه در جریان بود زل زدم به آسمون عینکم دودی شد
با صدای زنگ در یهو بارون بارید
دستای خونه پر از گل داوودی شد
ماه از راه رسید روی راه پله نشست
دکمه های قلب من دونه دونه شل شدن
گفتم این یه معجزست خیره شد به آسمون
همه ی ستاره ها دونه دونه گل شدن
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق

نخ بادبادکمو یه جوری وا میکرد
که تا هر جا خواستم بتونم پر بکشم
یه جوری تشنم کرد که میشد دریا رو
مثه یه لیوان آب یه نفس سر بکشم
من چه میدونستم اومده زود بره
چه غروبی داشتن خنده های آخرش
موقع خداحافظی یه تپش از قلبم
مثه پروانه نشست روی سنجاق سرش
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق
مهربونی ای عشق نازنینی ای عشق
آخرین تیکه ی این جورچینی ای عشق