امید سلطانی

با تو این مرغک پرشکسته
مانده بودی اگر بال و پر داشت
با تو بیمی نبودش ز طوفان
مانده بودی اگر همسفر داشت

هستی ام را به آتش کشیدی
سوختم من ندیدی ندیدی
مرگ دل آرزویت اگر بود
مانده بودی اگر می شنیدی

با تو دریا پر از دیدنی بود
شب ستاره گلی چیدنی بود
خاک تن شسته در موج باران
در کنار تو بوسیدنی بود

بعد تو خشم دریا و ساحل
بعد تو پای من مانده در گل
مانده بودی اگر موج دریا
تا ابد هم پر از دیدنی بود

با تو و عشق تو زنده بودم
بعد تو من خودم هم نبودم
بهترین شعر هستی رو با تو
مانده بودی اگر می سرودم
مانده بودی اگر می سرودم

مانده بودی اگر نازنینم
زندگی رنگ و بوی دگر داشت
این شب سرد و غمگین غربت
با وجود تو رنگ سحر داشت

بکش سرمه توی چشماتحریر مخمل و تن کن
بیا توی شب شعرمچراغ ماه و روشن کن

نمی ترسیم اگه حتی ستاره شیشه ای باشه
گلاب دونه بلور ماگلاب نور و می پاشه

نترسی گل بارونم من و از شب نترسونم
نگو از تلخی دنیادلم تنگه بخندونم

تا وقتی یاد هم هستیم خدا تو قصه ها گم نیست
دلامون چشمه ی مهره حدیث خاک و گندم نیست

ببین می خنده نیلوفر روی بام و در و ایوون
قشنگه رقصه پروانهتوی موسیقی بارون

نترسی گل بارونم من و از شب نترسونم
نگو از تلخی دنیادلم تنگه بخندونم

نترسی گل بارونم من و از شب نترسونم
نگو از تلخی دنیادلم تنگه بخندونم

قشنگ با تو بیداریاگه دنیا توی خوابه
چرا چشمات غزال من همیشه مات مهتابه

تو حرفات مثه لالاییغم خواب عروسک نیست
واسه عاشق شدن عشقی تو دنیای تو کوچک نیست

واسه ما پنجره یعنی تماشای صنوبرها

تا وقت دونه پاشیدن ضیافت از کبوتر ها

نترسی گل بارونم من و از شب نترسونم
نگو از تلخی دنیادلم تنگه بخندونم

نترسی گل بارونم من و از شب نترسونم
نگو از تلخی دنیادلم تنگه بخندونم

همسفر خسته نباشی
خدا عزتت بده
پاسخی به این همه مهر و مهبتت بده
همسفر خسته نباشی
خدا عزتت بده
پاسخی به این همه مهر و مهبتت بده

من گذشتم از دیارم واسه تو
از همه دارو ندارم واسه تو
به جز این صدا و یک عشق بزرگ
دیگه من هیچی ندارم واسه تو
اون روزا که زندگی جز گرفتاری نبود
تو بودی که خستگی به تنم کاری نبود
اون روزا که زندگی جز گرفتاری نبود
تو بودی که خستگی به تنم کاری نبود

پاسخی به این همه مهر و مهبتت بده
همسفر خسته نباشی
خدا عزتت بده
پاسخی به این همه مهر و مهبتت بده
همسفر خسته نباشی
خدا عزتت بده

لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد.

یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
لیلای عشق بازآ یک آشیان بسازیم
با صد هزار فانوس یک کهکشان بسازیم
یادت عزیز امشب مارا شکسته تر کرد
این قلب بی صدا را صد سال پیر تر کرد
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
ما اهل یک ستاره از یک دیار بودیم
ما اهل یک ولایت از یک تبار بودیم
لیلا کجاست که با او یک خانمان بسازی
یک قبله یک قبیله با عاشقان بسازی
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد
یک سفره ی قلمکار با بوی نان ببافد
لیلا کجاست که با مو یک ریسمان ببافد
با ریسمان باران رنگین کمان ببافد
یادت عزیز امشب مارا شکسته تر کرد
این قلب بی صدا را صد سال پیر تر کرد
لیلا کجاست که با عشق یک سایبان ببافد

دلم از فاصله ها پر زده پروانه شده
امشب از اون شب هاست که دل دیوانه و آواره شده
ای خدا کاری بکن غم و غصه سر بیاد
از گلهای ناز من دوباره خبر بیاد
دخترهای قشنگ من گلهای رنگارنگ من
همه وجودم شماها همه ساز و آهنگ من
همه وجودم شماها همه ساز و آهنگ من

منی که بار غم رو تا پای جون کشیدم

تو رو پیدا کردم به آرزوم رسیدم

وقتی که در نگاهت طلوع عشقو دیدم

دیدم شراب نابی سبو سبو چشیدم

ای گل رویایی ای مظهر زیبایی

تو عروس شهر افسانهایی

عاشقت میمونم قدر تو رو میدونم

نیاد اون روزی که بی تو بمونم

متن آهنگ امید ای گل رویایی

توی مروارید اشکات خودمو چه ساده دیدم

گل عشق و از نگاهت مثل یک ستاره چیدم

اومدی از پشت ابرا از تو قصه و کتابا

با همون نگاه اول واسه دردام چاره دیدم

ای گل رویایی ای مظهر زیبایی

تو عروس شهر افسانهایی

عاشقت میمونم قدر تو رو میدونم

نیاد اون روزی که بی تو بمونم

عشق نه رنگ دریاست نه رنگ آسمون

به رنگ چار فصل خدا میمونه،عشق بهار زیباست

بهار بی خزونه هدیه ای از خدای عاشقونه

منی که بار غم رو تا پای جون کشیدم

تو رو پیدا کردم به آرزوم رسیدم

وقتی که در نگاهت طلوع عشقو دیدم

دیدم شراب نابی سبو سبو چشیدم

چشات گفتن که بشکن من شکستم شک نکردم

هزار بار مردم و می میرم و باز ترک نکردم شک نکردم

خیال کردم بری میری از یادم تو رفتی و نرفت چیزی از یادم

تو رفتی و تازه عاشق تر شدم از اونی هم که بود بدتر شدم من

صبح تا شب این شده کارم که واسه چشات ببارم

تو خدای عاشقایی تو تموم کسو کارم

تو به داد من رسیدی وقتی تنهایی ام رو دیدی

تو نذاشتی برم از دست مگه چیزی هم هنوز هست

نازنینم امید شیرینم من به جز تو کسی نمی بینم

از اون روزی که رفتی یه روز خوش ندیدم

به جز دستای گرمت پناه و پشت ندیدم

زندگیمو به پای تو دادم اون روزا رو نمی ره از یادم

نازنینم برس به فریادم

نگاه من نمیشه لایق خواستن

نگاه کن من چه بی اندازه ازعشق تو پرهستم

چگونه در سیاهی دوچشمای تو گم هستم

چگونه میرسم باتو به دنیای شکوفایی

چگونه میشکنم بی تو در اندوه شکیبایی

چگونه میکشم باتو به دوشم بار تنهایی

چگونه میبرم بی تو امروزو به فردایی

نذار تا اینهمه خواستن،سبب ساز جدایی شه

دلیل مرگ یک عشقه،هنوزباتو خدایی شه

چرا بامن فقط بامن

نمیشه چلچراغ چشم تو روشن

چرا باتو فقط باتو

نگاه من نمیشه لایق خواستن

نگاه من نمیشه لایق خواستن

@@@

نگاه من نمیشه لایق خواستن

نگاه کن من چه بی اندازه ازعشق تو پرهستم

چگونه در سیاهی دوچشمای تو گم هستم

چگونه میرسم باتو به دنیای شکوفایی

چگونه میشکنم بی تو در اندوه شکیبایی

چگونه میکشم باتو به دوشم بار تنهایی

چگونه میبرم بی تو امروزو به فردایی

نذار تا اینهمه خواستن،سبب ساز جدایی شه

دلیل مرگ یک عشقه،هنوزباتو خدایی شه

چرا بامن فقط بامن

نمیشه چلچراغ چشم تو روشن

چرا باتو فقط باتو

نگاه من نمیشه لایق خواستن

نگاه من نمیشه لایق خواستن

همین امروز فرصت هست که ثابت کنی حرفاتو

مثه گذشته از رو عشق بیاری جلو دستاتو

به خودخواهی دلو نسپار بزار ریشه کنه احساس

همه دلبستگی هامو تمامو و مو به مو بشناس

بیا عشقت رو ثابت کن تو این بیراهه بن بست

به من ثابت بکن این عشق هنوزم مثل سابق هست

غرورو مثل سابق له کن یه دیوونه عاشق باش

تموم خواهشم اینه فقط تو عشق صادق باش

با اینکه هر دو می دونیم روزای سختی در پیشه

نذار احساس دل کندن برای قلبت عادیشه

به گرمای تابستون باش نذار این خونه ویرون شه

کسی که عاشقت بوده یه سر خورده مجنون شه

بیا عشقت رو ثابت کن تو این بیراهه بن بست

به من ثابت بکن این عشق هنوزم مثل سابق هست

غرورو مثل سابق له کن یه دیوونه عاشق باش

تموم خواهشم اینه فقط تو عشق صادق باش

سرت رو بذار رو شونه هام خوابت بگیره

بذار تا آروم دل بی تابت بگیره

بهم نگو از ما گذشته دیگه دیره

حتی من از شنیدنش گریه ام می گیره گریه ام می گیره

بذار رو سینه ام سرت رو چشم های خیسو ترت رو

بذار تا سیر نگات کنم بو بکشم پیرهنت رو

بغل کن و بچسب بهم بکش دوباره دست بهم

جز تو کسی رو ندارم نزدیک تر از نفس بهم

سرت رو بذار رو شونه هام خوابت بگیره

بذار تا آروم دل بی تابت بگیره

بهم نگو از ما گذشته دیگه دیره

حتی من از شنیدنش گریه ام می گیره

وقتی چشات خوابش میاد آدم غم هاش یادش

یه حالتی تو چشماته که عشق خودش باهاش میاد

وقتی چشات خوابش میاد آدم غم هاش یادش

یه حالتی تو چشماته که عشق خودش باهاش میاد

سرت رو بذار رو شونه هام خوابت بگیره

بذار تا آروم دل بی تابت بگیره

بهم نگو از ما گذشته دیگه دیره

حتی من از شنیدنش گریه ام می گیره