دانلود آهنگ مرجان

بگو ای بزرگ خانه

همه گفتن ترانه

بگو ای جفت سلیمان

منم آن هدهد نالان

بگو ای کتاب بسته

صوفی چله نشسته

ای جدا مانده ز یاران

ابر آمادهء باران

بگو ای خط نخوانده

پای از پای نمانده

نفسم بسته به حرفت

همه پیوسته به حرفت

بگو ای مرد به خانه برکت ده

به تن قافله شوق حرکت ده

بگو ای مرد به مرد به خانه برکت ده

به تن قافله شوق حرکت ده

ای شبان حرف بزن حرف بزن

گله پراکنده شده

بره در خوابگه گرگ پناهنده شده

پشت این ساکتی یک دنیا هیاهو

بگو حرفات همه حقه همه یاهو

بگو حرفات همه حقه همه یاهو

بره در خوابگه گرگ پناهنده شده

پشت این ساکتی یک دنیا هیاهو

بگو حرفات همه حقه همه یاهو

بگو حرفات همه حقه همه یاهو

ما پرنده های تنها

زیر شیرونی خونه

هر دو تا خسته ز غربت

هر دو آواره ز لونه

ما دو تا مثل مسافرای کویر

تشنه جرعه ای از محبتیم

ولی بیگانه ز هم

در این سراب لب پر بسته

پر از شکایتیم

اگه دست سرنوشت

رقم بختو برامون می نوشت

یا اگه غارت باد

بهمون فرصت بودن می داد

دیگه دنیا برامون تنگ نمی شد

دیوارای لونمون سنگ نمی شد

حالا هم دیر نشده

میتونیم پرامون و باز بکنیم

راه یک لونرو پیدا بکنیم

لونه ای که عشق برامون بیاره

خنده و شادی رو لبهامون بذاره

اونجایی که غم فردا نباشه

واسه این دل تنها نباشه

لونه ای که عشق برامون بیاره

خنده و شادی رو لبهامون بذاره

اونجایی که غم فردا نباشه

واسه این دل تنها نباشه

تو اگه قصه بخوای دل پر غصه بخوای

همه شهر برات قصه میگن

قصه از این دل پر غصه میگن

پس بزار منم برات قصه بگم

بگم ای همدم من توی این دشت بزرگ که بهش دنیا میگن

چرا من مثل یک شب کور سیاه باید از نور گریزون باشم

یا چرا مثل یک زنبور نحیف باید از باد هراسون باشم

چرا پس دست نوازشگر باد خرمن زلف منو شونه نکرد

یا چرا شادی دنیای شما تو دل غم زده ام خونه نکرد

چرا من مثل یک خنیا گر پیر باید از دور زمان دور باشم

یا که چون شبنم پاکیزه صبح خالی از تابش یک نوری باشم

ببین ای همدم من

تو اگه قصه بخوای دل پر غصه بخوای

همه شهر برات قصه میگن

قصه از این دل پر غصه میگن

قصه از این دل پر غصه میگن

کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد

کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد

کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد

مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد

کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو

کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو

کی رها کرد ، کی رها کرد

کی صدا کرد ، کی صدا کرد

کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه

واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه

کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره

تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره

کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه

واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه

کی رها کرد منو ، کی رها کرد

کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد

کی با آواز خوش عشق ، صدا کرد منو ، کی صدا کرد

مثل شبنم با تن گل ، آشنا کرد منو ، آشنا کرد

کی از اون پنجره ی بسته جدا کرد منو

کی از اون زندون صد ساله رها کرد منو

کی رها کرد ، کی رها کرد

کی صدا کرد ، کی صدا کرد

کیه اون که مثل بارون با تن باغچه رفیقه

واسه تنهایی عاشق مثل شب ، گریه شفیقه

کیه اون که توی سینه اش ، نفس بهار رو داره

تو کلام مهربونش ، لطف قصه ها رو داره

کیه اون که می تونه طلوع آفتاب باشه

واسه انگشتر عشق ، نگین کمیاب باشه

کی رها کرد منو ، کی رها کرد

کی صدا کرد منو ، کی صدا کرد

دلی که دلدار داره نازش خریدار داره

عزیز هر انجمنه رونق بازار داره

دل که بی دلدار باشه

از همه بیزار باشه

فرقی براش نمیکنه

گل باشه یا خار باشه

گل باشه یا خار باشه

ای شوخ مرا چشم تو سرگردون کرد

در پیچ و خم زلف تو در زندون کرد

در حق دل من این ستم بود که دل

نیش سخن از تو دید و نوش جون کرد

ای کاش دلم تو رو گواهی می داد

یا این که شهادت شفاهی می داد

یا این که سر مرا که بی سامان است

دست تو نوید سر پناهی میداد

دست تو نوید سر پناهی میداد

ای شوخ مرا چشم تو سرگردون کرد

در پیچ و خم زلف تو در زندون کرد

در حق دل من این ستم بود که دل

نیش سخن از تو دید و نوش جون کرد

من از تو به غیر از تو تمنایم نیست

در هیچ کجا بدون تو جایم نیست

با دبه فردا منو سرگرم نکن

امروز بیا امید فردایم نیست

امروز بیا امید فردایم نیست

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اسم تو رو رو بال مرغا نوشت

رو کنده ی سبز درختا نوشت

یه روز که بارون میومد بهش گفت

یه روز دیگه رو موج دریا نوشت

دریا با موجاش اون رو از خودش روند

مرغ هوا گم شد و اون رو گریوند

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

باد اومد و تو جنگلها قدم زد

اسم تو رو از همه جا قلم زد

ببین جدایی چه به روزش آورد

چه سرنوشتی که براش رقم زد

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اسم تو رو رو بال مرغا نوشت

رو کنده ی سبز درختا نوشت

یه روز که بارون میومد بهش گفت

یه روز دیگه رو موج دریا نوشت

دریا با موجاش اون رو از خودش روند

مرغ هوا گم شد و اون رو گریوند

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حسارا گم شد

باد اومد و تو جنگلها قدم زد

اسم تو رو از همه جا قلم زد

ببین جدایی چه به روزش آورد

چه سرنوشتی که براش رقم زد

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

اونی که میخواستی تو غبارا گم شد

مرغی شد و پشت حصارا گم شد

چشماتو واکن ، که سحر – تو چشم تو ، بیدار بشه

صدا بزن اسممو تا – زمستونم بهار بشه

وقتی تو نیستی تو خونه – یه غم نه صد غم چیزی نیست

توی دلم میگم که کاش – دلم هزار هزار بشه

اونکه میون من و تو – خط جدایی کشیده

سر به ستاره می زنم – سکه ی ماهو می شکنم

یه روز اگه ،دستای من – با دستای تو یار بشه

نذار که خونه دلم – دوباره تنگ و تار بشه

عاشق بشیم – دعا کنیم که شاید از دولت عشق

یه روز بیاد که روزگار – دوباره روزگار بشه

وقتی تو نیستی تو خونه – یه غم نه صد غم چیزی نیست

توی دلم میگم که کاش – دلم هزار هزار بشه

دانلود آهنگ جدید مرجان به نام سکه ماه با لینک مستقیم

دل میگه نفرینش کنم – به دردمون دچار بشه

سر به ستاره می زنم – سکه ی ماهو می شکنم

یه روز اگه ،دستای من – با دستای تو یار بشه

با من بمون، با من بمون – نذار که تنها بمونم

نذار که خونه دلم – دوباره تنگ و تار بشه

عاشق بشیم – دعا کنیم که شاید از دولت عشق

من همینم اگه زشتم اگه خوشگل

من همینم اگه آسون اگه مشکل

من همینم اگه خاموش اگه روشن

من همینم اگه خارم اگه گلشن

کسی نیست شب رو با من سر بکنه

کسی نیست بغضمو باور بکنه

غریبه تو از راه دور اومدی

غریبه تو از پیش نور اومدی

غریبه به جون هر دومون قسم

که تبار عاشقا کم شده کم

کسی نیست شب رو با من سر بکنه

کسی نیست بغضمو باور بکنه

غریبه تو از راه دور اومدی

غریبه تو از پیش نور اومدی

غریبه به جون هر دومون قسم

که تبار عاشقا کم شده کم

کسی نیست شب رو با من سر بکنه

کسی نیست بغضمو باور بکنه

غریبه تو از راه دور اومدی

غریبه تو از پیش نور اومدی

غریبه به جون هر دومون قسم

که تبار عاشقا کم شده کم

کسی نیست شب رو با من سر بکنه

کسی نیست بغضمو باور بکنه

خونه خالی خونه غمگین
خونه سوت و کوره بی تو
رنگ خوشبختی عزیزم
دیگه از من دوره بی تو
مه گرفته کوچه هارو
اما سایه ی تو پیداست
میشنوم صدای شب رو
میگه اون که رفته اینجاست
تو با شب رفتی و با شب
میای از دیار غربت
توی قلب من میمونی
پر غرور و پر نجابت
تو با شب رفتی و با شب
میای از دیار غربت
توی قلب من میمونی
پر غرور و پر نجابت
حالا دست من تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوب باتو بودن
تو رگای من میمونه
حالا دست من تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوب باتو بودن
تو رگای من میمونه
خونه خالی خونه غمگین
خونه سوت و کوره بی تو
رنگ خوشبختی عزیزم
دیگه از من دوره بی تو
مه گرفته کوچه هارو
اما سایه ی تو پیداست
میشنوم صدای شب رو
میگه اون که رفته اینجاست