سعید شهروز

پسرم بزرگ شدی لالایی هام یادت نره چه قدر برات قصه بگم
دوباره خوابت ببره
چقدر نوازشت کنم
تا تو به باور برسی
این دو تا دستای منه
تو اون روزای بی کسی
وقتی بابای قصه هات خم شده پیش روی تو
اگه چروک صورتم می بره آبروی تو
لالایی هام یادت نره
لالایی هام یادت نره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
از روزا که مشت من من با دست تو وا نمی شد
تو خواب و بیداری تو هیچ کسی بابا نمی شد
اون که تو اوج خستگیش خنده رو لباش بودی
شب که به خونه می رسید سوار شونه هاش بودی
لالایی هام یادت نره
لالایی هام یادت نره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
لالا لالا گلکم لالایی کن دلبرکم
خواب پریشون نبینی ای غنچه بانمکم
لالا لالا گلکم لالایی کن پسرکم
چشماتو گریون نبینم گریه نکن دردونکم
لالایی هام یادت نره
لالایی هام یادت نره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
بذار برات قصه بگم دوباره خوابت ببره
بابا اگه دلش پره از دست دنیا دلخوره
امون زندگیش تویی وقتی که غصه میخوره