شهرام شکوهی

قابه عکست رو به رومه بغضه تلخی تو گلومه گریه در حاله هجومه
چشمِ من غرقه تماشات هنوزم خوبی تو عکسات عشقه من خدا به همراهت

ساکت فریاد کشیدم وقتی که از تو دل میبریدم ساکت فریاد کشیدم فقط صدامو خودم شنیدم
فریاد فریاد فریاد فریاد , فریاد فریاد فریاد فریاد

تکست آهنگ فریاد شهرام شکوهی

غم تمومه شبو پوشوند رفتنت دنیا رو لرزوند کاش میشد عکستو سوزوند
قابه عکست تویه دستام بیشتر از همیشه تنهام آخ چقدر دستاتو میخوام

ساکت فریاد کشیدم وقتی که از تو دل میبریدم ساکت فریاد کشیدم فقط صدامو خودم شنیدم
فریاد فریاد فریاد فریاد , فریاد فریاد فریاد فریاد

با یاد تو هر شب وقتی دلم اینقد بی طاقت عشقه

حتما یه دیوونم ، دیوونگی اصلا خاصیت عشقه

تو رو حس می کنم پیشم دیوونه تر میشم توی دلم با غم

باید تو رو فهمید بی ترس و بی تردید عشق از نگات پیداست

دل دل دلتنگم با همه دنیا می جنگم با من از هیچی نترس

دل دل دلبستم صبر و قرار رفت از دستم با من از هیچی نترس

هر وقت می خوام رد شم یا که مردد شم یادت نمی زاره

چشمای تو مسته آروم پر از حسه دیوونگی داره

دارم از عشق تو میگم انگار یکی دیگم این حالو دوست دارم

…..  اما با یاد تو تنها هنوز بیدارم

دل دل دلتنگم با همه دنیا می جنگم با من از هیچی نترس

دل دل دلبستم صبر و قرار رفت از دستم با من از هیچی نترس

پرم از درد دلتنگی واسم راهی نمیمونه
توکه خوب و خوشی بی من بدون تو دلم خونه
دلم خونه دلم خونه وجودم بی تو داغونه
دلم خونه دلم خونه
نمی دونه نمی دونه کسی حالمو جز خدا نمی دونه
دلم خونه
دلت قرصه که من هستم که دنیامو به تو بستم
که هروقت مشکلی باشه برای تو دمِ دستم
ولی من چی کیو دارمکه مثل خود من باشه
که هر وقت عشق رو کم داشتم مثل معجزه پیدا شه
دلم خونه دلم خونه وجودم بی تو داغونه
دلم خونه دلم خونه
نمی دونه نمی دونه کسی حالمو جز خدا نمی دونه
تو که نیستی پریشونم دلم خونه
هراسونمو حیرونمو دیوونه
دلم خونه دلم خونه وجودم بی تو داغونه
دلم خونه
نمی دونه نمی دونه کسی حالمو جز خدا نمی دونه

وای از این شبه سرد آخ از این همه درد خنجری به پشتم زده یار نامرد
ناقوسه و زنگ ناموسه و جنگ طاقتم تمومه لعنت به نیرنگ

آره من دیوونم اینو خوب میدونم به تو بستست جونم وای
اما من مجنونم که با نامردیهات عاشقت می مونم وای

با طلوع خورشید گفتن ببخشید آرامو مغرور مث تخت جمشید
من سر دوراهی که تو سر به راهی میدونم میبخشم وای چه اشتباهی

من از این داغونم فکر کنی دیوونه م که باهات می مونم وای
اما من مجنونم که با نامردیهات عاشقت می مونم وای

آره من دیوونم اینو خوب میدونم به تو بستست جونم وای
اما من مجنونم که با نامردیهات عاشقت می مونم وای

وای از این شبه سرد آخ از این همه درد , وای از این شبه سرد آخ از این همه درد

وای از این شبه سرد آخ از این همه درد آتشی به قلبم زده
این یار نامرد باز خیلی خونسرد خنجری به پشتم زده

آره من دیوونم اینو خوب میدونم به تو بستست جونم وای
اما من مجنونم که با نامردیهات عاشقت می مونم وای

من از این داغونم فکر کنی دیوونه م که باهات می مونم وای
اما من مجنونم که با نامردیهات عاشقت می مونم وای

خیال کن روزگارم روبه راهه خیال کن رفتیو دلم نمرده خیال کن مهربون بودیو قلبم کنار تو ازت زخمی نخورده
خیال کن هر چی بین ما نبوده
خیال کن خیلی ساده داری میری
خیال کن بی خیال بی خیالم
شاید اینجوری ارامش بگیری
گذشتی از منو ساکت نشستم
گذشتی از منو دیدی که خسته م
تو یادت رفته که توی چه حالی
کنارت بودمو زخماتو بستم
خیال کن که سرم گرمه عزیزم
خیال کن بی تو هیچ دردی ندارم
خیال کن زمستونه ولی من
توی شب هام شب سردی ندارم
خیال کن قلب من شکستنی نیست
خیال کن حقمه تنها بمونم
خیال کن عاشقم بودی ولی من
شاید قدر تو رو هرگز ندونم
گذشتی از منو ساکت نشستم
گذشتی از منو دیدی که خسته م
تو یادت رفته که توی چه حالی
کنارت بودمو زخماتو بستم

قصه عشقی که میگن عشق لیلای مجنونِ با یه روایت دیگه لیلی جای مجنونِ
مجنون سرِ عقل امده
شده آقای این خونه
تعصب و یه دندگیش
کرده لیلی رو دیوونه
اما لیلی بی‌مجنونش
دق میکنه میمیره
با یه اخم کوچیک اون
دلش ماتم می‌گیره
میگه باید بسازه اون
این مثل یه دستوره
همین یه راه مونده واسش
چون عاشقِ مجبوره
زوره، عشق تو زوره

احساس همیشه کوره
هرجا خودخواهی باشه
انصاف از اونجا دوره
عاقبت این لیلی ما
مثل گل های گلخونه
تو قاب سرد شیشه‌ای
پژمرده و دلخونه
حکایت عشق اونا
مثل برف زمستونه
اومدنش خیلی قشنگ
آب کردنش آسونه
قلب تو خالی از عشق و
بی نور و سوت و کوره
عاشق کشی مرامت
نگات سرده و مغرور
عشقو ببین توی نگاش
از کینه‌ی تو دوره
یه کاری کن تو هم براش
چرا عاشقیتم زوره
زوره، عشقِ تو زوره
احساس همیشه کوره
هرجا خودخواهی باشه
انصاف از اونجا دوره
زوره، عشق تو زوره
احساس همیشه کوره
هرجا خودخواهی باشه
انصاف از اونجا دوره

 کی بود و یکی نبود عشق بود و نفرت نبود خالی اگر سفره ها عشق تو دلا جاری بود
شب همه ماه بود و نور
دلا همه سنگ صبور
سفره ی شام بهانه ای
برای شادی و سرور
سادگی کو
عشق کجاست
سفره ی ما ای دوست بی ریاست
ساده اگر سفره مون
عادت ما اون زمون
بوسه به دست پدر
شکر خدا بر زبون
سفره ی دل وا کنیم
غصه رو پیدا کنیم
عشق و صفا جای اون
توی دلا جا کنیم
سادگی کو
عشق کجاست
سفره ی ما ای دوست بی ریاست

یادِ تو افتادم توبه رفت از یادم
جانِ خسته ام را به دستِ تو دادم
با چشمانِ بسته به پایت افتادم
دور از عشقت حالا در دستِ بادم
چه آسان شکستم آن عهدی که بستم
محکم تر گرفتم دستت را در دستم
گفتم دردِ من را درمان کن که خستم
دردم را ندیدی من توبه شکستم
من توبه شکستم
لعنت به اون لحظه که چشمم به چشمِ تو دوختم
نفرین به عطشِ عشقی که من در آن سوختم
سوختم … سوختم
چه آسان شکستم آن عهدی که بستم
محکم تر گرفتم دستت را در دستم
گفتم دردِ من را درمان کن که خستم
دردم را ندیدی من توبه شکستم
من توبه شکستم
لعنت به اون لحظه که چشمم به چشمِ تو دوختم
نفرین به عطشِ عشقی که من در آن سوختم
سوختم … سوختم

قبل از تو هیشکی تو دلم حتی یکم ارزش نداشت
اومدنت به زندگیم جایی واسه غصه نذاشت
نگاهِ تو بهم انگیزه میده خدا تورو واسه من آفریده
عجیبِ با توئم من روبراهم چقدر با داشتنت بی اشتباهم
هرچی از من میخوای بخواه اما نخواه ترکت کنم
خیلی خیلی سخته برام بدشی باهام حتی یکم
نگاهِ تو بهم انگیزه میده خدا تورو واسه من آفریده
عجیبِ با توئم من روبراهم چقدر با داشتنت بی اشتباهم
نمی تونم حتی یه بار به چشمای تو شک کنم
می خوام تا جایی که میشه به عشقِ مون کمک کنم
چی واسه من بهتر از این که دارمت پیشِ خودم
حس می کنم کنارِ تو آدمِ بهتری شدم
نگاهِ تو بهم انگیزه میده خدا تورو واسه من آفریده
عجیبِ با توئم من روبراهم چقدر با داشتنت بی اشتباهم